Lady of the dynasty (2015)
มัจฉาอ้าปากชมจมวารี
ปักษีมีงั่นงกตกนภา
จันทร์ส่องหล้าพาหลบพบสุดา
มวลผกามิกล้าคล้ายละอายนาง
คำกลอนโดย สมชัย ศรีสุทธิยากร
หยางกุ้ยเฟย หนึ่งในสี่โฉมสคราญของจีน ถูกสร้างเป็นหนังใหญ่ Lady of the dynasty เมื่อสองปีที่แล้ว เพิ่งมาสนใจซื้อแผ่นบลูเรย์ เมื่อร้านเอามาขายลดราคา พลิกปกดูถึงรู้ว่า เป็นผลงานกำกับร่วมของ จางอวี้โหมว ผู้กำกับหนังในดวงใจอย่าง Hero และ House of flying draggers เลยงงว่าตัวเองหลุดหนังเรื่องนี้ไปได้อย่างไร สงสัยเพราะปกแผ่นที่พยายามออกแบบให้ดึงดูดความสนใจจนผมไม่สนใจ (งงเด้) เอาละได้มาแล้วก็ต้องตั้งใจดูอย่างละเมียดจนจบ
เนื้อเรื่องเกี่ยวกับประวัติ หยางกุ้ยเฟย สนมเอกของฮ่องเต้ถังเสวียนจง ที่ปูเรื่องตั้งแต่มาเป็นชายาขององค์ชายเหมา ราชบุตรองค์ที่ 18 ของฮ่องเต้ จนถึงจุดท้ายของเรื่องที่เป็นโศกนาฏกรรมภายใต้เครื่องหมายคำถามว่า เรื่องนี้ใครเป็นคนผิดกันแน่ ตัวหยางกุ้ยเฟย ฮ่องเต้ เหล่าราชบุตรที่กระหายตำแหน่ง มหาอำมาตย์ตระกูลหยางที่ฉ้อฉล หรือเหล่าขุนศึกที่ฉกฉวยโอกาส หนังจบให้ได้คิด
ความสวยกลายเป็นภัย เมื่อสวยมากขนาดมวลผกายังละอาย ฮ่องเต้ผู้ครอบครองทุกสิ่งบนแผ่นดิน ย่อมปรารถนาสาวงามมาเคียงข้าง มิใยว่าจะเป็นชายาของลูก ความลุ่มหลงในความงาม ทำให้ฮ่องเต้ว่างเว้นจากราชกิจเอาแต่ฟังเสียงพิณชมร่ายรำของนางอันเป็นที่รัก ปล่อยให้มหาอำมาตย์ฉ้อฉลปล้นชิงทรัพย์สมบัติแผ่นดิน ก่อความเดือนร้อนแก่อาณาประชาราษฎร์
สายโลหิตล้วนเป็นภัย บรรดาบุตรของฮ่องเต้จำนวนนับสิบ ครึ่งหนึ่งเสียชีวิตจากการประหัตประหารกันเอง อีกครึ่งเติบโตมาด้วยเลือดท่วมตัว รัชทายาทถูกวางแผนซับซ้อนจนโดนคำสั่งประหารโดยฮ่องเต้เอง แม้เป็นสายโลหิตก็สั่งประหารได้โดยไม่ลังเล เช่นเดียวกับแม้เป็นบุตร เมื่อถึงโอกาสก็สามารถสั่งให้ผู้เป็นบิดาสละราชย์สมบัติเพื่อตนเองขึ้นเป็นเจ้าแผ่นดินได้โดยอ้างอาญาสวรรค์
คนใกล้ชิดล้วนเป็นภัย การแย่งชิงของเหล่าสนม การสอพลอของเหล่าขันที การฉ้อฉลของเหล่าอำมาตย์ ล้วนเป็นเหตุให้ตกต่ำ จนนำไปสู่การกบฏของขุนศึกที่เคยมอบความไว้วางใจให้คุมกำลังพลถึงเกือบ 1 ใน 3 ของกำลังทหารทั้งแผ่นดิน จะมีสิ่งใดเจ็บปวดเท่าภัยร้ายต่างๆล้วนมาจากคนใกล้ชิดที่เคยไว้วางใจทั้งสิ้น
หนังสวยและตระการในสไตล์ของจางอวี้โหมว นักแสดงนำสาวฟ่านปิงปิง (Fan bingbing) สวยจนนึกว่าเป็นหยางกุ้ยเฟ่ยตัวจริง แต่ละฉากใส่ชุดอึดอัดจนคนชมหายใจลำบากแทน ฉากรบฉากสงครามไม่แพ้หนังจีนเรื่องใดๆ ข้อติเตียนมีเพียงการเสริมแต่งจินตนาการเรื่องให้ตัวเอกยังเป็น “พระเอก” ในขณะที่มุมมองในประวัติศาสตร์จะเป็น “พระร้าย” แต่ก็ไม่แน่นัก เพราะประวัติศาสตร์อาจมองในมุมของผู้ชนะ ผู้ถูกโค่นอำนาจทั้งหลายจึงเป็นตัวร้ายในประวัติศาสตร์มาโดยตลอด
ดอกไม้สวยอย่างหยางกุ้ยเฟย จึงถูกขนานนามว่า โฉมสคราญล่มเมือง
